Transvrouw Samantha laat PsyBlog-lezers deelgenoot zijn van haar persoonlijke belevingswereld. Deel 4 van het dagboek van een transgender gaat over vriendschap.

Vrienden voor het leven

Ik zit naast Leonard. Hij is sinds het begin van mijn middelbare schooltijd mijn beste vriend, en dat is intussen al bijna acht jaar. We zijn samen aan het gamen zoals we wel vaker doen. Ik op zijn laptop en hij op de computer. In een pauze schep ik moed. Ik kijk naar hem, neem diep adem en zeg: “Ik ben transgender. In andere woorden, ik zou veel liever een meid willen zijn.” Hij kijkt mij even aan en ik probeer zijn reactie te lezen. Hij leunt naar voren en geeft me een knuffel. In het gesprek daarna geeft hij aan dat hij niet verrast is.

Ik ben transgender, maar het was niet duidelijk genoeg voor hem om te zeggen dat hij het al wist. Aan hem begon ik met vertellen, en na hem deed ik dat bij al mijn vrienden, een voor een. Ook voor hen bleek het geen verrassing te zijn en ook zij waren niet verbaasd. Niemand van mijn vrienden had een probleem met mijn wens om liever een vrouw te willen zijn.

Zo nu en dan laten ze op bijzondere wijze merken hoe ver zij willen gaan in hun vriendschap om mij te helpen in mijn proces. In de afgelopen herfstvakantie zouden Leonard, vier andere vrienden en ik naar een bungalowpark gaan om daar een week plezier te hebben. Mijn verjaardag valt bijna alle jaren in de herfstvakantie, zo ook in 2011. Als cadeau waren ze van plan om op de dag van mijn verjaardag in een jurk rond te lopen, om zo te laten zien dat zij met hun vijven mij allemaal wilden helpen en steunen. Helaas heb ik dat cadeau niet gekregen, er bleken toch problemen met het regelen van de vrouwenkleding in hun maten, maar de boodschap kwam wel over.

Mannelijke of vrouwelijke vrienden?

Wat ik vaak hoor is dat MtF (Male to Female) transgenders gemakkelijk vrienden worden met meiden. Eerlijk gezegd heb ik daar nog niks van gemerkt; op dit moment heb ik dus nog geen vriendinnen. Maar maakt dit me anders? De enige vrouwelijke invloeden van dichtbij komen van mijn zusje en mijn moeder. Ik probeer wel om daar verandering in aan te brengen. Wat is de impact van ons gezin en de omgeving waarin ik opgegroeid ben, op wie ik nu ben. Of het aspect van geen vriendinnen hebben; heeft dat effect gehad? Ja! Maar in hoeverre, zal ik nooit weten.

Mijn volgende stukje zal gaan over persoonlijke hygiëne.

Geschreven door Samantha Vosch

Samantha is het pseudoniem van een 23-jarige transgender die zijn ervaringen met ons deelt in 'het dagboek van een transgender'.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *