Sinds vele jaren lijd ik aan psychosegevoeligheid. Daarnaast heb ik last van stemmingswisselingen. Ondanks dit lijkt het op de lange termijn steeds beter met mij te gaan. Naast het omgaan met mijn aandoening woon ik samen, doe ik samen met mijn partner het huishouden, heb ik huisdieren, een sociaal leven, een goede band met (schoon)familie, hobby’s en doe ik vrijwilligerswerk.

Daarom wil ik wat tips geven, want wat voor mij werkt kan ook voor iemand anders werken die aan dezelfde aandoening lijdt.

Tip 1: Vind de juiste medicatie en neem deze trouw in

Mede door mijn medicijnen (o.a. lithium) heb ik helemaal geen last meer van stemmingswisselingen en slechts weinig last van psychose. Ik blijf wel stressgevoelig, soms wat meer en soms wat minder. Daarom volgen er meer tips.

Tip 2: Zorg voor een goed dag- en nachtritme en een goede structuur

Ga op vaste tijden naar bed en sta op vaste tijden op. Zorg dat je bezigheden hebt overdag, maar ook genoeg ontspanning. Vind uit wat je interessant/leuk vindt en maak hier werk van. Als je bijvoorbeeld heel erg graag met bejaarden werkt, ga dan aan de slag als vrijwilliger in een bejaardentehuis. Als je houdt van lezen, koop of leen dan een goed boek en ga lezen. Maak een dag- en weekplanning, zodat alles wat gedaan moet worden ook gedaan wordt, maar de leuke dingen ook aan bod komen

bee-positiveTip 3: Neem niet te veel hooi op de vork

Als je je wat beter voelt, ga dan bijvoorbeeld niet meteen naar het uitzendbureau voor een full-time baan. Gooi ook je agenda niet vol met allerlei afspraken of andere zaken. Je elastiek kan slechts beperkt uitgerekt worden en wanneer deze knapt kun je weer een terugval krijgen. Vooral als je volledig afgekeurd bent, kan het handiger zijn om een (bij)baantje van een paar uur per week te nemen. Doe dit dan wel in overleg met je behandelaar en uitkeringsinstantie. Je kan best wel wat dingen ondernemen met een psychosegevoeligheid. Maar pak het rustig en vooral wijs aan, anders kunnen je klachten zo weer terugkomen(!). Bouw heel langzaam uit en blijf voelen of het nog goed voelt. Zo niet, dan minderen of zo laten, maar zeker niet meer doen.

Tip 4: Pas je aan, en stel prioriteiten

Soms wil het even niet. Dat is bij iedereen zo. Geef je dan (tijdelijk) over aan de situatie en maak er het beste van. De storm gaat op een gegeven moment weer liggen en dan kun je weer uitbouwen. Tijdens een lastige periode moet je soms dingen van je agenda schrappen. Doe dan vooral (en misschien wel alleen) datgene wat echt nodig is: medicijnen innemen, zelfzorg, het huishouden, een beetje werk, enzovoorts. Maak dan niet te veel afspraken.

Tip 5: Werk aan een positieve levensinstelling

positive-thoughts-7Probeer een positieve kijk op het/jouw leven te ontwikkelen. Probeer het zo te zien dat je je lot kan omarmen, want dan kun je vooruit gaan kijken en je (meer) richten op de fijne en leuke dingen van het leven. Probeer humor te ontwikkelen, desnoods zwarte humor (humor is humor). Dit maakt dat je lichter naar het/jouw leven kan kijken en dit maakt het dragelijker. Je kan dan ook meer genieten en krijgt meer aandacht voor de prettige en leuke dingen van jouw leven.

Ik heb deze aandoening en ik zal hem waarschijnlijk altijd blijven houden. Vooral de stressgevoeligheid speelt mij zo nu en dan parten. Maar ik ben toch(!) tevreden met mijn leven. Hopelijk kunnen deze tips jou ook (vooruit) helpen, al is het maar een beetje.

Geschreven door Diana

Diana is geboren en opgegroeid in Limburg. Voor de liefde is ze 15 jaar geleden naar Groningen verhuisd. Diana is een zeer intelligente vrouw die last heeft van een schizoaffectieve aandoening. Dit betekent dat ze zowel psychosen als stemmingswisselingen kan hebben. Soms komt dit terug, wat dan meestal te maken heeft met te veel (langdurige) stress. Diana schrijft veel, bouwt websites, heeft een goede relatie met haar partner met wie ze samenwoont en ze heeft leuke hobby's en sociale contacten.

1 comment

  1. Je pakt je psychosegevoeligheid goed aan. Psychose is vaak ook een belasting voor de omgeving. Mijn zusje zit in begeleid wonen en met de juiste medicatie gaat het goed. Zo goed, dat ze haar dan weer fulltime willen laten werken, en dan gaat het weer verkeerd. Ik heb haar gezegd dat ze haar grenzen tijdig moet aangeven.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *