De hele wereld zat erop te wachten: de bekentenis van Lance Armstrong. Hij heeft drugs gebruikt om Tour-zeges op zijn naam te zetten. Nu Armstrong bekend heeft, is het de vraag wat de gevolgen zullen zijn. Hijzelf zal een (verdere) straf niet ontlopen, los van het feit dat hij heeft aangegeven geen andere betrokkenen te zullen noemen.De discussie over straf die Armstrong zelf verdient, kent inmiddels een interessante invalshoekvanuit de sociale psychologie, uitgesproken door dé expert op het gebied van oneerlijk gedrag: Dan Ariely.

Bron: vibe.com

Ariely doet geen uitspraak over de zwaarte van Armstrong’s straf. Wat hij wel noemt, zijn een aantal factoren die er toe hebben bijgedragen dat Armstrong naar zichzelf toe kon verantwoorden waarom hij de drugs gebruikte, namelijk:

  • Iedere wielrenner gebruikte drugs (“it doesn’t make something legal, but it makes something socially acceptable”).
  • De drugs die Armstrong gebruikte om betere sportprestaties te leveren, werden hem eerder toegediend als medicijn toen hij kanker had.
  • Waarschijnlijk is het drugsgebruik stapje voor stapje zijn carrière binnengeslopen; ging het in het begin nog maar om een klein beetje, later werd het een gewoonte.
  • Het geld dat hij verdiende met zijn zeges, werd voor een groot deel geïnvesteerd in de Livestrong Foundation, een organisatie die opkomt voor kankerpatiënten.

Voor de discussie zijn deze factoren interessant omdat ze heel logische verklaringen bieden voor het gedrag van Armstrong. De sociale omgeving speelde een grote rol: andere wielrenners gebruikten ook, hij kreeg de drugs eerder al in een andere hoedanigheid en het geld dat hij verdiende werd voor een goed doel ingezet. Maar de vraag is of hier rekening mee gehouden zal worden in zijn strafbepaling. En of dat zou moeten. Een crime passionel was tot niet zo heel lang geleden een misdaad waar je een lagere straf voor kreeg dan ‘gewoon moord’. Armstrong’s gedrag was dan misschien irrationeel, ‘ontoerekeningsvatbaar’ zou veel te ver gaan, maar de beïnvloeding vanuit z’n omgeving (waar je nu eenmaal niks aan kunt doen) valt niet te ontkennen.Ariely stelt uiteindelijk de juiste vraag in zijn conclusie: ‘wat denk je dat je zelf zou doen?’.

Wij zijn benieuwd wat jullie vinden: hoe schuldig ben je, als je onder zoveel (sociale) druk staat? Laat het ons weten in de comments hieronder of op Facebook.

Geschreven door Etienne Kreutzer

Etienne Kreutzer is één van de oprichters van organisatieadviesbureau Stendig-advies. Als expert in gedragsverandering adviseert en ondersteunt hij project- en communicatieteams (binnen de overheid) die zich buigen over maatschappelijk en bestuurlijk gevoelige thema's. ‘De mens centraal’ is voor hem vanzelfsprekend (of het nu gaat om de organisatie of de doelgroep). Hij werkt als interim-adviseur en spreker. Meer over zijn werk is te vinden via https://stendig-advies.nl/wiewezijn/.

3 comments

  1. Hij vergeet wel even te melden dat Lance:
    A) andere renners onder grote druk zette om te gebruiken!
    b) Hij menig persoon kapot heeft gemaakt in de media en financieel met rechtzaken

    Heb je ooit andere wielrenners dit zien doen? Nee.

    Een oorzaak van zijn teelbalkanker is, volgens Betsy Andreu, het gebruik van steroiden en cortisonen in de jaren 90. Daardoor kreeg hij kanker.

    Daarbij hebben deze prestatie verhogende middelen op elke renner een ander effect. De stelling dat iedereen gebruikte en hij (Lance) won en dus de beste is is bullshit. Daarbij had Lance ook het BESTE dopingnetwerk, ook qua doktoren. Zijn middelen waren dus ook al beter.

    Al met al hoop ik dat Lance gaat hangen, hij heeft de wielersport bijna enkelhandig kapot gemaakt.

    Ook een leuke quote van de PA van lance
    “Lance haatte het om weer naar een livestrong meeting te gaan”.

  2. ongeacht of je er nog andere feiten bij kan betrekken is het simpelweg heel jammer voor armstrong dat ie in een situatie met zoveel sociale druk zit maar het kan het natuurlijk onmogelijk rechtvaardigen.Het was nog steeds zijn keuze en iedereen die dit ontkent moet serieuze vraagtekens zetten bij zijn/haar eigen vrijheid en het rechtssysteem zoals het nu bestaat. Je kan mensen immers geen straf geven voor iets waar zij niet voor gekozen hebben.De vraag is dan of er uberhaubt wel vrijheid is. Sociologen en psychologen zijn niet zo weg van de aanname van vrijheid maar dit socioloogje maakt het wel erg bont door eerst vrijheid/verantwoordelijkheid weg te redeneren(in het geval van een socioloog is het woord redeneren misschien ietwat onhandig gekozen) en vervolgens te vragen wat jij in zijn situatie zou doen, waar hij dus diezelfde vrijheid veronderstelt. De hele situatie is absurd en het is misschien maar beter dat hier zo min mogelijk mensen op reageren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *