Ik ben een kattenmens. Ik heb zelfs een kattentrui en ga graag naar kattencafé’s. Ik ben lid van PawShake en als mijn vriendin niet allergisch zou zijn, zouden we zeker een aantal katten hebben rondlopen.
We hadden een kat; Gerard. Een oud beestje. Toen ik een keer ziek was en op de bank lag te slapen, kwam hij op mijn borst liggen. Ik dacht omdat hij aanvoelde dat ik ziek was en dat dat fijn was, maar het blijkt dat als je koorts hebt het een extra fijn plekje is voor een kat.
Laatst stond ik in de boekenwinkel en viel mijn oog op het boek ‘Billy de kat – Redder in nood’. Als cat-o-fiel moest ik toch even kijken. Het boek bleek te gaan over een autistisch jongetje dat, dankzij een kat, zijn woedeaanvallen onder controle krijgt, socialer wordt en beter gaat praten. Het boek is geschreven door Louise Booth, de moeder van Fraser.
De grote vraag
Louise worstelt in het boek veel met de relatie tussen Fraser en Billy. Waar zij causale verbanden ziet tussen de verbeteringen in het gedrag van Fraser en de komst van Billy in het gezin, doet Chris – haar man – dit met name af als puur toeval. Feit is dat er meerdere verhalen zijn waarbij een kat een positieve invloed heeft op het gedrag van – met name – kinderen met autisme. Ook andere huisdieren schijnen dit effect te hebben. Het aantonen van een causaal verband is echter lastig, maar dat een huisdier een positief effect kan hebben op gedragsproblematiek staat buiten kijf. Echter zullen er minimaal net zoveel verhalen zijn van kinderen met autisme waarbij een huisdier geen positief effect heeft gehad.
“It’s very common for pets to have this effect,” says Alice Sluckin. A recent Australian study found that introducing dogs to the homes of children on the autistic spectrum reduced their levels of cortisol, the fight-or-flight hormone. Several others have found that pets ease anxiety, improve social interaction and even boost the health of their owners.
Bron: http://www.telegraph.co.uk/lifestyle/pets/10234857/Since-we-got-Jessi-Lorcan-has-started-to-speak-to-strangers.html
In het boek beschrijft Louise ook andere situaties waarin Billy een bijzondere rol vervult. Zo valt Billy ‘ineens’ een aantal dagen Louise aan (waar hij normaal contact met haar vermijdt), waarna blijkt dat ze een miskraam had.
Oordeel
Of dieren nu wel of niet een speciale gave hebben wordt in het boekje niet behandeld. Ook de wetenschap lijkt hier nog geen definitief oordeel over te vellen. Het boek geeft met name inzicht in het leven van een bezorgde moeder die een kind met autisme probeert op te voeden. Haar uitdagingen, strijd, maar met name de liefde voor Fraser (en Billy) worden uitgebreid besproken. Het boek springt van de hak op de tak, is vermakelijk en raakt je emotioneel. Een aanrader voor een donkere januari-avond. Bestel het boek hier: