Helaas bestaan er nog steeds veel misvattingen en taboes rondom anorexia. Ik kan het zelf weten, want helaas heb ik de ziekte zelf maar al te goed leren kennen. Deze eetstoornis beheerst namelijk al zo’n veertien jaar mijn leven. Ik heb met veel onbegrip te maken gekregen. Daarom durfde ik ook nauwelijks te praten over wat er in mij omging. Ik dacht dat toch niemand het zou begrijpen.

De constante frustratie rondom de onwetendheid over de ziekte en het feit dat er nog steeds veel taboes rondom anorexia heersen, hebben mij geïnspireerd om een boek te schrijven. In mijn boek ‘Mijn Eetstoornis en Ik’ beschrijf ik mijn leven met anorexia. Door het delen van mijn verhaal, hoop ik dat mensen een beter beeld kunnen krijgen van wat een eetstoornis nou écht inhoudt! In dit artikel zal ik een aantal misvattingen benoemen en uitleg proberen te geven vanuit mijn eigen ervaring met anorexia.

Misvatting 1: Gebrek aan eetlust

De letterlijke vertaling van anorexia nervosa is: gebrek aan eetlust door psychische oorzaak. Dit is eigenlijk onjuist, mensen met anorexia hebben namelijk wel degelijk eetlust – die eetlust wordt echter constant onderdrukt. Er kan daardoor een extreem verstoord honger- en verzadigingsgevoel ontstaan.

Er wordt ook vaak gedacht dat mensen met anorexia niet van eten houden, maar niets is minder waar: mensen met anorexia houden net zo veel van eten als ieder ander mens.

Doordat de hongergevoelens constant onderdrukt worden, worden de gedachtes rondom het eten vaak enorm obsessief. Er ontstaan allerlei regeltjes rondom het eten en er gaat nauwelijks een moment voorbij zonder aan eten te denken.

Misvatting 2: Anorexia komt alleen voor bij jonge vrouwen

Zo’n tien procent van de patiënten met anorexia zijn mannen. Helaas wordt de ziekte bij mannen vaak over het hoofd gezien. Ook is het niet zo dat anorexia alleen maar voorkomt bij jonge meiden. Anorexia kan ook op latere leeftijd ontstaan en heeft vaak niets te maken met het willen voldoen aan een ideaalbeeld. Er zijn heel veel verschillende oorzaken die kunnen leiden tot het ontwikkelen van een eetstoornis. Je kunt hierbij bijvoorbeeld denken aan een laag zelfbeeld en extreem perfectionisme. Ook faalangst is een kenmerk dat veel voorkomt bij mensen met een eetstoornis.

Misvatting 3: Het gaat beter zodra iemand weer ‘goed’ eet

Mensen denken vaak dat het probleem opgelost is wanneer iemand weer gewoon gaat eten. Niets is minder waar. Helaas houdt de strijd in het hoofd niet op wanneer iemand beter gaat eten. De strijd wordt vaak nóg zwaarder door niet toe te geven aan de anorectische gedachtes. Iemand die beter eet, zal zich dus vaak niet beter voelen. Het vergt veel oefening en geduld om de eetstoornisgedachtes uit te bannen.

Mensen met een eetstoornis zijn vaak ook erg bezig met wat anderen eten. Het kan daarom ontzettend moeilijk zijn om zelf de verantwoordelijkheid te nemen om te eten wanneer iemand anders bijvoorbeeld niks eet. Het kan soms onmogelijk voelen voor iemand met een eetstoornis om door alle regels van de eetstoornis heen te breken, maar de enige weg om de angst te overwinnen – is door er dwars doorheen te gaan!

Misvatting 4: Mensen met anorexia willen aandacht

Mensen met anorexia willen vaak helemaal geen aandacht. Anorexia is geen keuze, maar een levensbedreigende psychische aandoening. Mensen met anorexia schamen zich juist vaak en willen voorkomen dat ze in de belangstelling staan. Ze straffen zichzelf door niet te eten en hebben vaak het gevoel dat het eten nog het enige is waar ze de controle over hebben.

Ik wilde juist het liefst verdwijnen en mezelf letterlijk zo klein mogelijk maken. Ik wilde absoluut niet opvallen en ik heb me ook lang geschaamd voor mijn gedachtes en gevoelens. Pas de laatste paar jaar besef ik me hoe belangrijk het is om over gedachtes en gevoelens te praten en dat ik anderen mag vragen om hulp. Hoe moeilijk dat vaak ook kan zijn!

Winactie!

Wil je meer lezen over leven met een eetstoornis? Doe mee met de winactie voor het boek ‘Mijn eetstoornis en ik’. Stuur een mail naar redactie@psyblog.nl o.v.v. winactie en beantwoord de volgende vraag: welke misvattingen over anorexia heb of had jij ook of herken je in jouw omgeving?